Helaas hebben wij allemaal vannacht voor de eerste keer niet zo goed geslapen. Ondanks dat het buiten flink afgekoeld was, was het ontzettend warm op onze kamer. Dan toch maar de airco aanzetten, maar het apparaat maakte een ontzettende herrie. Het was dus kiezen tussen twee kwaden. Het ondragelijke geluid won het uiteindelijk van de warmte met uiteindelijke een korte nacht als gevolg.

Maar goed dat mag de pret niet drukken. Wij kleden ons aan en gaan naar het ontbijtbuffet in het restaurant. Hier is veel keuze en wij zorgen ervoor dat wij met genoeg reserve op stap gaan. Rond een uur of half elf verstekken wij richting Page. Het is bewolkt en het is fris.

Wij verlaten Bryce Canyon en na een paar minuten begint het te regenen. Dat belooft niet veel goeds! Na een half uur zien wij een bord met reclame voor een Duitse bakkerij. Omdat wij nog niets voor de lunch geregeld hebben, lijkt ons dat allemaal een goed idee.

De bakkerij is ondergebracht in, naar ik vermoed, een Duits chalet. Binnen worden wij vriendelijk te woord gestaan door twee afro Amerikaanse medewerkers. Na een paar minuten zijn wij omringd door Duitsers. Wij bestellen een broodje met salami, een chocolade broodje, gebak en een salade Caprese. 30 dollar armer vervolgen wij onze reis.

Het wordt langzamerhand eentonig maar ook hier verandert het landschap na enige tijd en is het geen straf om hier te mogen reizen.

Wij stoppen na enige tijd bij Lone Rock bij Lake Powell. Je mag hier met je auto tot op het strand bij het meer rijden. Het is tevens toegestaan om met je tent of kamper te overnachten op deze mooie locatie. Onze all wheel drive komt goed van pas in het rulle zand. Op de achtergrond racen jonge mennekes in atv’s over het strand.

Een paar mijl verderop stoppen wij kort bij Glendale Dam. Een indrukwekkend bouwwerk die behoorlijk wat huishoudens van stroom voorziet.

Ik heb mij lang in bedwang kunnen houden maar toch even voor de mannen onder ons met een passie voor auto’s. Om in de woorden van Tim The Toolman Taylor the praten: UUUEEGGHH?!?!

Inmiddels begint onze verslaving ons weer parten te spelen en jullie raden het al wij belanden weer bij Starbucks.

Om 15:00 uur worden wij verwacht bij Ken’s Tours in Page. Deze ruim anderhalf uur durende wandeling heeft Isa uitgekozen en dat blijkt een hele goede keuze. De wandeling begint om 15:30 maar je moet een half uur van te voren acte de presence geven.

Onze groep wordt verdeeld over meerdere kleine groepen en iedere groep krijgt een eigen gids. Wij behoren tot groep G4 en onze gids heet Corwin. Corwin is een “native indian” behorende tot de Navajo stam maar dan wel met een moderne twist. Verwacht geen indianen met een veren hoofdtooi en een pijl een boog. Wij hebben in ieder geval veel geluk met Corwin. Hij verteld in ieder geval met veel trots over de canyon, zijn stam en geeft ons nooit het gevoel dat hij een standaard verhaal afraffelt. Wij vetrekken met onze groep van 10 mensen voor een wandeling van 5 minuten naar de ingang van de Canyon. Een steile afdaling door middel van meerdere trappen brengt ons naar de vloer van de Canyon. Op de trappen mogen wij geen foto’s maken om ongevallen te voorkomen. Eenmaal in de Canyon aangekomen vallen wij van de éne verbazing in de andere. Dit is de moeite meer dan waard. Wat een mooie kleuren en wat een aparte vormen heeft deze kloof voor ons in petto. Goed gedaan Isa!

De kleuren in de Canyon zijn nog feller en indrukwekkender dan op de foto’s. Aanschouw de schoonheid van dit natuurfenomeen.

Wij bedanken Corwin terwijl hij zich alweer voorbereid op volgende groep. Nog onder de indruk van deze tour vertrekken wij naar ons hotel in Page. Maar eerst nog even naar een mooi uitzicht punt, vanaf de parkeerplaats is het ongeveer een wandeling van één mijl naar Horse Shoe Bend. Maar vooral terug is het een pittige wandeling. Het is behoorlijk warm en een flinke stijging, maar ook dit was de inspanning waard.

Het is inmiddels vroeg in de avond. Eerst nog even inchecken, opfrissen en dan snel naar een restaurant. Aan de overkant van de straat ligt een leuk BBQ restaurant, maar daar staat inmiddels een rij tot op de straat. Dat gaat hem niet worden, maar Isa heeft inmiddels onze nieuwe “best friend” Yelp geraadpleegd en een taverne gevonden die hele goede recensies krijgt. Wij kijken nog even of de menukaart voor ons allemaal iets te bieden heeft en dat is gelukkig weer het geval. 10 minuten later zitten wij in een leuk Amerikaans restaurant waar de locals aan de bar naar een baseball wedstrijd kijken en wij een zogenaamde booth alweer genieten van een heerlijke maaltijd. Wij concluderen dat wij nog niet slecht gegeten hebben in Amerika. In tegenstelling wat veel mensen denken is niet alleen maar fastfood te krijgen hier (al is het aanbod gigantisch). Je moet wel even je best doen voor een goed restaurant maar dat is Nederland niet anders.

Moe maar voldaan rijden wij nadat wij heerlijk gegeten hebben weer naar ons hotel. Nog even een uurtje wat lezen, de website bijwerken (dit is uiteindelijk niet gelukt omdat de verbinding slecht was) en dan lekker naar bed.

Morgen vervolgen wij onze reis naar Williams en de dag daarna naar de Grand Canyon.

Tot het volgende bericht!