Wij laten Palm Springs achter ons nadat wij eerst de inwendige mens verzorgd hebben. Het is een saaie rit. Ik begrijp nu wel waarom het zo eenvoudig is om in Amerika een zelf rijdende de auto voor op de autosnelwegen te ontwikkelen. Volgens mij hebben wij 200 kilometer lang geen bocht gezien. Het is één rechte weg tot aan Los Angeles. En dan ben je ineens weer in de bewoonde wereld. Wij ruilen de serene rust van Joshua Tree National Park in voor de immense drukte van Los Angeles en nu Hollywood in het bijzonder. Wat een verschil, hier moeten wij even aan wennen. Overal mensen, schreeuwende reclameborden voor films en series en veel zwervers op de been.

Wij parkeren onze auto bij de eerst beste parkeerplaats en dat is een goede keuze. Het is nog maar 2 minuten lopen tot aan Hollywood Boulevard. Maar eerst tijd voor de Starbucks in de Highland Mall in Hollywood

Tsja en wat moet je daar over vertellen. Ook dit moet je een keer meegemaakt en gezien hebben, maar eerlijk gezegd vinden Angelique en ik het geen aanrader. De kids daarentegen vinden het geweldig en dat kunnen wij ook wel begrijpen. Wij hebben dit een aantal jaren eerder gezien en wij zijn toch blij dat wij deze plek met hun kunnen bezoeken.

Wij lopen over de walk of fame en kijken weke beroemdheden wij allemaal kennen. Voor Angelique en mij soms wat confronterend als omdat het dynamische duo totaal niet weten over wie wij het hebben. Via een aantal winkels waar ze veel te veel film souvenirs (waaronder de namaak oscars) verkopen lopen wij over de boulevard. Ondertussen worden wij aangesproken door mensen die ons een tour willen aanbieden, vage wannabe sterren die ons cd’s in de handen proberen te duwen, mensen in vale Marvel Avenger of Disney pakken waarmee je, uiteraard tegen betaling, op de foto kunt en zwervers die allerhande capriolen uithalen om geld te krijgen. Wat een andere wereld ineens maar nogmaals je moet dit een keer gezien hebben.

Wij lunchen in de Highland Hollywood Mall bij een Mexicaans restaurantje en maken dan uiteraard nog even de foto der foto’s, de Hollywood letters. Wij rijden vervolgens via Sunset Boulevard naar Beverly Hills.

Eenmaal aangekomen constateren wij initieel al aan de hand van de parkeertarieven dat wij in een andere wereld terecht gekomen zijn. De wereld van luxe, alle grote merken hebben hier een winkel. Ze doen allemaal hun best om zich te onderscheiden in het anders zo stereotype straatbeeld.

Wij lopen nog even naar één van de meest gefotografeerde plekken van Beverly Hills namelijk Rodeo Drive.

En dan, dan worden wij geconfronteerd met het verkeer van Los Angeles. Wij hebben ongeveer 2,5 uur nodig voor een rit van normaal 45 minuten. Moe maar voldaan komen wij rond een uur of half negen aan bij ons hotel en gaan wij meteen naar The Cheesecake factory voor ons avondeten. Gelukkig krijgen wij het eten snel en het smaakt, ondanks de gigantische porties, prima.

Eenmaal terug in het hotel vallen wij snel in slaap. De kids hebben een eigen slaapkamer met ieder een eigen tweepersoonsbed en Angelique en ik slapen in een immens tweepersoonsbed op de loft.

Tot het volgende bericht!