Vandaag staat een rit van 400 kilometer op de planning. Het uitchecken verloopt weer erg snel. In de meeste hotels krijg je de rekening de ochtend van vertrek per mail gestuurd. Omdat de kamers met de credit card betaald worden hoef je alleen maar te controleren of de rekening juist is. Is dat het geval dan kan je meteen vertrekken. Maar niet nadat wij optimaal geprofiteerd hebben van het beschikbare ontbijt en een koffie “to go” hebben gepakt.

De koeltas is volledig gevuld en wij hebben veel water bij ons. In Death Valley wordt geadviseerd om een gallon (bijna 4 liter) per dag te drinken. Wij hebben veel bij ons maar zoveel ook alweer niet. Onze zakjes gevuld met ijsklontjes doen weer goed hun werk.

Het is behoorlijk druk op de weg en tot aan Bakersfield heeft de omgeving weinig te bieden daarna wordt het weer mooi. Daarna loodst de navigatie ons door het binnenland. Voordat wij vetrokken vroegen wij ons af of wij nog over wegen zouden rijden waar wij niemand tegen zouden komen. Onze vraag wordt snel beantwoord. Wij rijden circa 2 door het binnenland en komen amper auto’s tegen. Dit is een prachtige route maar het is toch ook erg spannend. Wat als je hier pech met de auto krijgt ? Wat doe je ? De mobiele telefoon heeft in deze gebieden in Amerika ook geen bereik dus dat is geen optie. Lopen naar een dichtstbijzijnd plaatsje is vanwege de extreem hoge temperaturen maar ook de afwezigheid van plaatsjes (wij hebben er denk ik 2 gezien in 2 uur tijd) geen optie. Maar gelukkig hoeven wij die vraag niet te beantwoorden.

In één van de plaatsjes hebben wij wel nog getankt bij een tankstation die voor een deel weggezakt leek in de grond (soort sinkhole) en een medewerker die uit de Men In Black films gestapt lijkt. Het begin van het stadje lijkt wel een “ghost town”.

Daarna rijden wij via de autoweg naar Death Valley. Het wordt warmer en warmer en langs de weg verschijnen borden met het advies om de airconditioning in de auto uit te schakelen. Na een flinke klim en meteen een behoorlijke daling komen wij in Death Valley terecht.

Wij stoppen bij de Mesquite Flat Dunes en besluiten een stukje over de duinen te lopen. Mooie zandduinen in een desolate omgeving, een bijzonder uitzicht maar wel erg mooi. Daarna rijden wij nog een stuk door het park naar ons hotel. Vandaag overnachten wij in het park in the Oasis at Death Valley. Ook hier verloopt het inchecken weer erg snel en nadat wij in het restaurant het diner gereserveerd hebben, gaan wij naar onze kamer.

Even tijd om te relaxen en de planning voor de komende dagen te bespreken. Het dynamische duo speelt een spelletje Uno en overtuigd ons om morgenvroeg in het buffetrestaurant te gaan ontbijten. Als tegenprestatie “eisen” wij wel dat wij vroeg gaan ontbijten zodat wij in de ochtend, voor dat wij richting Las Vegas reizen, nog iets meer van het park kunnen zien.

Vandaag eten wij in het restaurant Last Kind Words Steakhouse and Saloon in Death Valley zelf. Het is het enige echte restaurant hier op het park en tsja daar zijn de prijzen ook naar. Overigens worden de prijzen overal zonder belasting vermeld en als je uit gaat eten dan wordt eigenlijk ook een fooi verwacht van 20%. Dat is nogal wat voor ons zuinige Hollanders. Maar in alle reisboeken en op alle websites wordt vermeld dat dit hier gebruikelijk is (feitelijk is de fooi het inkomen van de obers, zij ontvangen geen basis salaris). Wij conformeren ons daarom ook netjes aan de gebruiken van dit land. Het eten smaakt gelukkig goed en het decor is ook fantastisch. Het lijkt net alsof je in een Saloon in een western stad aan het eten bent.

Na het eten lopen wij nog even over de ranch. Het is nog steeds ontzettend heet buiten. Nog even kijken naar de mooie lucht.

Daarna avondritueel en op tijd naar bed. Morgenvroeg Death Valley verder verkennen en dan vervolgen wij onze reis naar Las Vegas.

Tot het volgende bericht!